tengah lepak-lepak makan kimchi ramen tadi, tetibe rase nak update blog sebab dah bosan tahap nak pegi Sydney balik hari. haa over kan? haha.
so, jom layan cerita pendek pasal anak, mak and mancis nie.
__________________________________
satu hari di pinggir kampung sentosa yang aman, damai lagi makmur, terdapat seorang mak yang namanye Umi. dan seorang anak namanye Ummu. okay, cerita nie takde kaitan antara yang hidup, sakit, nazak atau yang dah meninggal dunia. hanyalah rekaan semata-semata. dikarang oleh tuan punye blog nie. so lets move on okay? hehe
Umi : anakku Ummu, bole tak tolong Umi belikan mancis?
Ummu : baiklah Umi. berapa kotak mancis yang Umi nak Ummu beli?
Umi : sekotak sahaja nak. nah duitnya. (Umi menghulurkan sekeping duit RM5)
haa ni mancis. eh takkan tak kenal kan kan? =.=" |
selesai saja membeli, Ummu terus pulang *of course laa kan
okay, nak dipendekkan cerita, Umi pun bertanya lah kepada si anak.
Umi : nak, dah beli ke mancis yang Umi suruh beli tadi?
Ummu : dah Umi! dah try pun semua mancis tu.
Umi : errkk ???
kalo korang dapat anak macam nie, ape korang buat? HAHA
2 orang yg berminat dengan entri kat atas nie:
ya ampun, pengsan la cenggini hehe..salam kenal
Hanis MY : haha kan? sabo je kalo dapat anak cenggini :D
Post a Comment